(alter ego)
Loloman begon als Wards schrijverspseudoniem. Onder deze naam schreef hij enkele grauwe kortverhalen (74)-(75)-(76)-(77). Met de overschotten van zijn schrijfsels maakte Ward poëzie, die hij insprak op een oude taperecorder om vervolgens te overgieten met zelfgemaakte ruis en noise (78). De Loloman als personage duikt ook zelf op in een artikel uit een oud nummer van National Geographic Magazine. Deze figuur inspireert de protagonist om een masker te maken. Om zijn muziekproject een gezicht te geven — Ward gebruikte niet zo graag het zijne — ontwierp hij ook echt dat groot harig bosbeest met roodgloeiende ogen, zoals beschreven in zijn korte verhalen. Als dusdanig trad hij op als de Loloman zelve.
