Ward groeide op tijdens de opkomst en expansie van het internet. De vele webplatformen die aan sneltempo ontstonden en vergingen werden meticuleus opgevolgd, met een grootschalige en versplinterde aanwezigheid van de kunstenaar op het wereldwijde web tot gevolg. De verschillende alter ego’s van Ward leidden tot een breed scala aan blogs, (anonieme) profielen, webwinkels en promotiepagina's. Ook onderhield hij met de mensen met wie hij samenwerkte verschillende webstekken als moodboard om inspirerende beelden te verzamelen voor projecten.
Ward had een dubbele verhouding tot het internet. Enerzijds betekende het medium een vruchtbare voedingsbodem voor zijn werk, en kon hij er zijn productie online tentoonspreiden en verkopen. Anderzijds was het voor hem ook een alomtegenwoordig en te commercieel kanaal.
Ward weigerde geld uit te geven aan een officiële domeinnaam (zie: D.I.Y.). Af en toe gaf hij er de brui aan en werd een profiel afgesloten, om niet veel later toch met een nieuwe lei te beginnen onder een andere naam. Hij getuigde hierover in de krant:
